ارزیابی کارایی هیأت های والیبال استان های کشور با استفاده از تحلیل پوششی داده ها (dea)

هدف از انجام این پژوهش ارزیابی کارایی هیات های والیبال استان های کشور در سال های 1388 تا 1392 بود. به این منظور از روش تحلیل پوششی داده ها(dea) استفاده شد. با استفاده از نظر خبرگان ورودی ها و خروجی های تعیین کارآیی هیات ها بر اساس طیف پنج مقیاسی فازی انتخاب شدند. ورودی ها شامل کارکنان، بودجه و سرانه ورزشی والیبال هر استان بود. فعالیت هیات ها در ارتباط با ورزش همگانی و قهرمانی، آموزش و پژوهش ورزشی، رویدادهای ورزشی و هیأتهای فعال به عنوان خروجی ها تعیین شدند. سپس چک لیست مربوط به ورودی ها و خروجی های پژوهش آماده و برای هیات ها ارسال شد. 28 استان داده های مربوط به خود را ارسال کردند. به دلیل ناقص بودن داده های مربوط به سال های 1388 و 89 برخی از هیأت ها، تنها داده های مربوط به سالهای 90 تا 92 تحلیل شد. داده ها با استفاده از دو الگوی ccr و bcc خروجی محور، در تحلیل پوششی داده ها تحلیل شد. نتایج نشان داد که میانگین کارآیی کلی برابر با 0.9181، میانگین کارآیی عملیاتی برابر با 0.9345 و میانگین کارآیی مقیاس برابر با 0.9807 بود. بر اساس نتایج تحقیق، ناکارآیی عملیاتی و مدیریتی مهم ترین عامل ناکارآیی کلی هیات های والیبال استان ها در سال های 1390 تا 1392 بود. نتایج تحلیل حساسیت نشان داد که ورودی «بودجه» و خروجی «ورزش قهرمانی» در سال های 1390 و 91 و " ورزش همگانی" در سال 1392 تأثیرگذارترین ورودی و خروجی در تعیین میزان کارآیی هیات های والیبال استان ها بودند. یافته های این پژوهش نشان داد که بین میانگین ورودی ها و خروجی های مورد استفاده هیات های والیبال استان ها و میانگین کارآیی کلی آن ها ارتباط مثبت معنی دار وجود داشت. البته رابطه بین خروجی "آموزش ورزشی" و کارایی اینچنین نبود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خروجی «رویداد ورزشی» و «هیات والیبال فعال»، پیش بین معتبری برای میزان کارآیی کلی هیات های والیبال استان های کشور است. بر اساس یافته های این پژوهش ضروری است تا منابع مورد استفاده هیات های والیبال استان ها، به اندازه و مناسب باشد. همچنین هیات های والیبال استان ها باید توجه بیشتری به بودجه و برگزاری رویداد های ورزشی و نیز فعال سازی هیات های شهرستانی در سطح استان داشته باشند؛ زیرا مهم ترین بازوان فدراسیون والیبال در شهرستان های کشور می باشند.